Dag 3 Toch mijn stoute boots aan...

28 januari 2014 - Toronto, Canada

Goodmorning Toronto!

Allereerst wil ik jullie bedanken, DANK JE WEL.

Stel, je zit aan de andere kant van de oceaan, je wordt wakker (nog steeds in een heel andere omgeving, dan je gewend bent) je opent je gegevens op je telefoon en je ziet de verschillende reacties van mensen die met je meereizen. Dat is zo'n onwijs lekker gevoel. Dan is het fijn om lekker verder te schrijven.

Deze koude dinsdag, ben ik lekker bezig voor een van de opdrachten van mijn studie. Maar na een ochtend werken, wordt het tijd voor mij een frisse neus te halen...dat is te merken, want al snel is hij fris. Ondanks dat ze vanwege de kou, hebben geadviseerd beter binnen te kunnen blijven vandaag ben ik er lekker op uit gegaan. Ik ga op pad, op zoek naar een basisschool. Na de literatuur die ik zojuist heb doorgespit, wil ik zo graag wat in de praktijk zien. Ik besluit richting 'China' te lopen, de geuren wederom in me op te nemen en te kijken wat het dit keer met me doet. Dit keer wordt mijn aandacht gevestigd op iets anders. Het lijkt op het geluid uit een Amerikaanse film. Zie video. Voor ik het weet, ben ik de Chinese buurt voorbij en kom ik in de buurt van Riverdale Park. Vooral in de zomer is deze wijk erg geliefd om lekker te spelen en te wandelen. Vanuit dit punt heb je een mooi vergezicht over Toronto. Ik maak hier een paar foto's van, want je ziet vanaf dit punt de CN Tower! Doordat ik telkens mijn handschoenen uit moet doen om een foto te maken, worden mijn vingers nu wel heel erg koud en vind ik het de hoogste tijd om ze lekker op te warmen. Ik stap een leuk klein cafeetje binnen, waar ik (uiteraard) een warme chocomel bestel, met kleine marshmallows erin! Mmmmm delicious, ik ga morgen weer...;) Naast mij zit een man, die bezig is met het nakijken van huiswerk. Aha, komt dat even mooi uit. Ik zorg dat ik de marshmallows snel naar binnen werk, om deze man netjes, met een lege mond, een paar vragen te stellen. Wat ongelooflijk toevallig, deze leraar geeft Essay les! Laat een essay schrijven, nou net mijn volgende opdracht zijn, wow! (dat ik dat helemaal in Toronto moet halen, denk ik bij mezelf) Ik heb een leuk gesprek met deze man, over de school waar hij werkt, welke lessen hij zoal geeft en hij is ook geïnteresseerd in, wat ik hier in Toronto doe. Als ik weer ben opgewarmd, bereid ik me weer voor op de kou. Ik zie daar een hond bij de deur wachten op zijn baasje. Zelfs hij heeft het koud of last van het strooizout, want hij tilt telkens om de beurt, zijn poot op. Ik loop het café uit en zie een aantal kinderen met begeleiders lopen. Ik kijk op mijn horloge en ik zie dat het half vier is geweest. De school is uit....... Ik word gelijk nieuwsgierig (het zal ook eens niet) en ik spreek een van de volwassenen aan. Het blijkt een nanny te zijn, wat een lief mens! Ik loop een eindje met haar op en heb een leuk gesprek met haar. We hebben het over de kinderen, haar werk en over de school waar de kinderen op zitten. Aan het eind van het gesprek krijg ik het adres en loop ik vol verwachting naar de desbetreffende school. Het is ook een Public school, dus dat belooft wat ;(  Maar wie niet waagt, wie niet .....Ik stap naar binnen en ongemerkt begin ik gelijk te ruiken of het hier net als op die andere Public school ook zo muf ruikt. Dat is gelukkig niet het geval. Bij binnenkomst loop je vanzelf tegen het kantoor aan. Dit keer gaat het gelukkig een stuk makkelijker, als ik vertel dat het niet een heel belangrijk research programma is. Deze principal is erg vriendelijk en wil heel even de tijd nemen om een paar vragen te beantwoorden. Daar ga ik dan ..... Hier draait het om, denk ik op dat moment. Ik probeer zo goed mogelijk mezelf in het Engels verstaanbaar te maken en alle vragen te stellen die ik van te voren heb voorbereid. Het onderwijssysteem wat ze op deze school handhaven is niet heel verschillend met dan van ons in Nederland. Hier en  daar zijn hebben ze een andere kijk op het onderwijs. Wat ik erg mooi vind om te zien is hoe ze de opbouw van Franstalige lessen van de school hebben geïntegreerd in het Engels talig onderwijs. Na mijn interview mag ik een kijkje nemen in de hal van de school, maar beslist niet in de classrooms. Ik ben allang blij en schiet snel een paar plaatjes. Tevreden verlaat ik deze school de kou tegemoet. Ik sluit deze dag af door mezelf te trakteren op een goed gevulde shoarma-rol met FRIES!! Dat kun je het best in downtown vinden. En wat ik daar allemaal zie, dat is weer een heel ander verhaal.

Sleep well, Mariëtte

 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

5 Reacties

  1. Jaap:
    29 januari 2014
    Ik heb een vermoeden dat je er bent om de restaurants te beoordelen ipv de scholen te bezoeken, krijg steeds erge trek als ik je verslag lees.
  2. Ingrid:
    29 januari 2014
    Hee meissie,

    wat a nice story!!
    Ik zie je al voor me...contacten leggen kost je geen moeite en je bent toch maar mooi weer een school binnengekomen en hebt een gesprek kunnen voeren.
    Daar krijg je toch een kick van?
    Hier alles ok; we hebben al 500 pakjes pleister verkocht!
    En we hebben voor de school een facebook account aangemaakt (cbs de triangel)
    Ik mis je echt, maar vind het ook zo leuk om je " als een vlinder fladderend"door die stad te kunnen volgen!!!
    Tot morgen,

    Liefs from the one and oldie eykeltje
  3. Renée:
    29 januari 2014
    Hai,

    Wat kan je goed schrijven, zeg! Ik ga helemaal op in je verhaal, zie het zo voor me in geuren en kleuren :)
    Ben benieuwd wat je nog meer gaat meemaken en wie je allemaal op je pad gaat tegenkomen......

    Have fun!

    Groetjes, Renée
  4. Carla:
    29 januari 2014
    He jet. Na een afwachtende houding en wat spanning van wat er op jou pad zou komen begin je nu je meer op je gemak te voelen. Je hebt je plekje gevonden en je bent super enthousiast en gedreven. Klaar voor jou missie. Wat een toeval zeg al die mensen die jij tegen het lijf loopt. Dat heb jij gewoon. Allert zijn en observeren. En natuurlijk een verhaal om weer van te smullen. Geniet echt meiske van alle bijzondere momenten daar. Pas goed op jezelf. Toedels!!! Liefs carla
  5. Elsbeth:
    29 januari 2014
    Hé Mariëtte,
    Wat een nieuwe wereld neem alleen al de kou, al begint de kou ook hier te komen...nou ja niet voor lang heb ik begrepen.
    Lef heb je wel om zomaar gesprekjes aan te gaan. Leuk hoor!
    Ik vind jouw verhalen interessant om te lezen. Je bent een echte schrijfster aan het worden. Nieuwe uitdaging??
    Tot gauw, Elsbeth.